sábado, 13 de outubro de 2012

Refugando a ferradura.

                                       
O COLMO DOS DESPROPÓSITOS!
"Esta áncora (¿¡do século XVI ou XVII !?) que dende fai uns días sirve para pechar o acceso a un espazo público e que por arte de non sei quen se convertiu nun aparcadoiro privado, collina eu enganchada nas miñas redes xa fai uns anos a bordo do SIDRI ROBER..." (Manuel M. Caamaño)

Áncora de gran feitío,
Antifaz dun mundo avaro,
Atrancada sen reparo,
Escrava dun poderío.

Áncora de mar bravío
Atracada en falso alago,
Desbordada previo pago,
Humillada en montesío.

Áncora que fixo historia
E que prendeu na memoria
Resplandecente aventura,

Áncora, por singradura,
A derramar pola amura
Cobranza a pases de noria,

Refugando a ferradura.


 (Rioderradeiro)



Sem comentários: