Escondido nas mentes máis severas.

  Asombro que sen sombras te reprimes,

finxes nas mans do sol outra mirada,

discorres con disfrace en madrugada

unxido da noitebra onde resides.

  Asombro que ao mencer tan só lle pides

contemplar nese espello a túa cara,

saca o teu arcabuz, tensa, dispara

co degoiro de armarte onde presides.

  Asombro que ata ás tebras desesperas,

temor! que armando espanto te sinceras

empeñado en dobrar sempre o perigo

  Fundamento da pena e do castigo,

horror! que en vendo angustia te aseveras,

penetrante, mordaz, como inimigo…

  Escondido nas mentes máis severas.

            (Rioderradeiro)

"Theatrical release poster" (wikipedia)