Unha vela no mar,
de marabilla!,
pondo no azul primor,
loce sinxela!;
a canoa a campar,
compás na quilla,
por mar que din maior
fan de novela!
Unha vela avanzar,
na vaga arela,
folerpa, pomba, flor,
branca gacela!;
revelando un cantar
que sabe a bruma,
cruceiro a pé da dor,
como acostuma!
como acostuma!
Outra vela a inflamar,
de centinela,
dá candea a babor,
farol da escuma!;
sabe a bela brillar
coma unha estrela,
sabe a vela a vigor…
firmando a pluma!
(Rioderradeiro)
Sem comentários:
Enviar um comentário