A derrota vindeira ben labrada.

  Cousa linda, labrar límpido apego,

de monte a mar, seara sobranceira;

cousa linda, libar lapa senlleira

reforzando no lar o teu sosego.

  Cousa linda, sucar campo labrego

e preñar de pan trigo a túa leira;

cousa linda, trenzar terra trigueira

fermentando furor da rella en rego.

  Cousa linda, encadrar carta á medida,

horizonte, enderezo na mirada,

velame de papel présto á partida;

  Cousa linda, ancorar na mesma rada

recolleita da nave en singradura;

cousa linda, apañar con man madura...

  A derrota vindeira ben labrada.

(Rioderradeiro)