"A dignidade" é pau con longaniza.

  A dignidade en ti, antro que indigna,

lixo que desterrou toda brancura,

a páxina salaz e a sinatura

pactadas a compás que contamina.

  A dignidade en ti, que peregrina

e acomete e devora o pan da usura,

recanto natural e sepultura:

a indignidade entoba a túa inquina.

  A dignidade en ti, pura patraña,

é pía compaixón de falsa entraña;

as razóns de roubar de quen cobiza...

  Fan de funil, por lei, dunha alcabala;

na báscula, Mercurio pesa e cala:

promove indignidade na inxustiza.


  "A dignidade" é pau con longaniza.

(Rioderradeiro)