_______________
¡FÓRA DA ROSA AS ESPIÑAS!
________________________
_____________
É tempo de rexeitar
Sombras de arelas e espiñas
Que o devalo da marea
Pousou na mallante, enriba.
É hora de peneirar
A moenda das espigas:
Meter nun saco o farelo
E neste saco, a fariña.
¡ Peneirar e peneirar..!
Co fío das nosas vidas,
Ir tecendo e destecendo
Teas de arelas e espigas.
É tempo de colleitar
Os froitos, coas súas pebidas;
Libera-las novas xeiras
Doutras sementes cautivas...
Que o devalo da marea
Pousou na mallante, enriba...
Meter nun saco o farelo
E neste saco, a fariña...
Ir tecendo e destecendo
Teas de arelas e espigas...
Libera- las novas xeiras
Doutras sementes cautivas...
Xa é hora de proclamar:
-¡Fóra da rosa as espiñas!
(Muros, 17-o8-o5, tralo gratificante reencontro do día 12, cos “irmáns herbonenses”, en Salamanca)
__________________________________
Sem comentários:
Enviar um comentário