O outono,
o outono...!,
cadaleito do verán.
O verán morre no colo
dun novo airiño frescal.
A folla,
a folla..!,
cabelo, que tornou loiro,
humillado polo chan
na floresta e no fondal.
Marusía,
marusía..!,
mareira do mar de fondo,
salseiro de vendaval
pola bocana da ría.
Bruar,
bruar..!,
bruar e choutar do vento,
bruar..!,
bruar e choutar do vento,
se ao vento prace choutar
nas comisuras do alento.
Chorar,
chorar..!,
quen chora nesta cantiga
con laios de vela e quilla?
Por quen vela esa campá?
1 comentário:
añadido en la etiqueta literatura en aquiestatublog
gracias y si quieres mira algo de publi en mi blog,eso valora mi trabajo
Enviar um comentário