¡FATÍDICA PALABRA!
_________________________
Bórranche dos xenes a imaxe da casa,
Várrenche da mirada o mar, a paisaxe nativa...
Arríncanche de raíz a árbore da vida.
Emprendes, sen ti, a viaxe ó alén,
Perdido no laberinto das escuridades do ignoto.
Non te-lo menor protagonismo;
Porque xa non estás nin es:
Desmemoria do ser...
¡Nunca máis un solpor,
Unha aperta,
Un adeus!
¡Morrer, fatídica palabra!
Sem comentários:
Enviar um comentário