Van os meus bicos de proa!

 

  Ti dis que os mellores bicos

danse con lingua argadela;

confrontados cos tres picos

de secaño, e con cautela,

son caudalosos, conspicuos,

son pecadentos, oblicuos,

son de cine, e de novela.

Que perigoso é metela

e confiar noutra boca

que ata ao falar se equivoca,

co marisco e coa broa,

de palabra e de persoa,

e, sen embargo, a bravura

rompe no claustro a cordura

con, "verbi gratia", a fartura

máis linguateira: a da loa. 

  Lingua Galega, armadura,

firme peana, e coroa,

no teu padal, na quentura,

van os meus bicos de proa!

(Rioderradeiro)

A sacudir a banana.

 


  




  
  Pobre Rei, que se nos vai
cargado de contumacias;
pobre España, que adelgazas
de comisións e falacias;
pobre Corte Celestial
de aduladores, caudal
de conspiradores, mafias
da burguesía bonsai,
lacaios da aristocracia, 
pesebrismo policial...

  Canto a Sofía, esa nai
sublimada por bocazas,
subliñada polas masas;
canta inxustiza se fai
con ela, fiel nas desgrazas,
sufridora en "verbigracias"
do prófugo samurai,
espello de democracias.


  Rumbo a Abu Dabi, a Dubai, 
República Dominicana,
a se engolfar de nirvana,
de bourbón, de kalisay,
de serrallo, de badana,
a sacudir a banana?


 (Rioderradeiro)

(Wikipedia)

Viravoltas de maxín.

  












  Reliquia de Portosín,
RÍO NOVO, este delfín
varado contra criterio,
descarnado, torto, serio,
no peirao, "de postín"..!

  É pirata, galopín,
na campa do cativerio,
humillado, en cimiterio
muradán, no boletín,
de costas ao ministerio..!

  Carnaza doutro botín, 
debruza xa no improperio:
ai chatarra, ai perruquín,
ai ponte do bergantín
sucumbindo a novo imperio..!

  Desbordante maxisterio, 
denuncia imaxe misterio?
Viravoltas de maxín...


            * * *


  Revoltas no maletín,
cartafol dun hemisferio.


   (Rioderradeiro)

A base de fantasía.

(Wikipedia)

  A serpe.- "... É que Deus sabe ben que o día en que comades dela, hánsevos abrir os ollos e seredes coma Deus, sabedores do ben e do mal..." (Xénesis, 3, 18)



  Omnisciente Satanás
-escenario da palestra-,
de esguello, desde a fiestra,
catando adiante e atrás.

  Baixa en reptil, maquillado,
na procura da muller,
inocente en comprentender 
que ese reptante é malvado.

  Doce veleno, en maná,
brinda a culebra en mazá,
aquel manxar prohibido;
comunga Eva co marido
a ofrenda que o demo dá:

  Froito foi saber que había
no mundo dor e miseria
e un bocadiño de leria
para endozar a estadía
a base de fantasía.

  (Rioderradeiro)

(Wikipedia)

Con lazos de primavera.

(Wikipedia)
                                               "Cuánto gozo a la flor deja
                                                               preciosamente la abeja".
                                                                  (Jorge Guillén)
               
  
 Como amansar a pantera
perpetradora  de agravios!?;
como amarrarme aos teus labios
con lazos de primavera!?

  Con lazos de primavera,
libre de fardel medoño,
livián nas alas do soño
que anxo do soñar prendera. 

  Que anxo do soñar prendera
adival de nobre abrazo
adestrado en novo trazo
que o corazón aprendera.

  Que o corazón aprendera
a latir máis lealmente,
a sentir máis xentilmente
cando a pulsión desespera:

  Ben amansada a pantera
perpetradora  de agravios;
ben amarrado aos teus labios
con lazos de primavera.

  (Rioderradeiro)


(Wikipedia)