Que na carne mortal fora delito

  Eterno feminino en pasarela,

o relampo de luz reverdecido

no tobogán da mente enfebrecido,

esvarando pendente sen cautela.

  Eterno feminino en acuarela,

retórica de raio repetido,

fortificada a frecha de Cupido

con deslumbrante audacia de doncela.

  Eterno feminino. Canta euforia,
condecorado ardor desenfreado,

a devecer atallos da vitoria

perpetrando a pincel puro pecado!

  Eterno feminino. Ardente grito

que na carne mortal fora delito

(Rioderradeiro)

Cun corazón cortés, de contrabando.

                                (Foto Rioderradeiro))

  Tráenme abrazos teus, coma recargo,

remorsos de pecados clandestinos;

teñen os bicos teus sabor amargo

e veleno letal coma asasinos.

  Leo nos labios teus o meu letargo

e négome a aceptalo e a combatilo;

exprópiasme o sentido por embargo,

expúlsasme de propio domicilio.

  En que mundo habitar? Con canto enxeño

pode un necio existir? Como me chamo?

Quen son agora entón? Por que reclamo?

A que porta petar? Falta de empeño...

  A vida este xograr foina inventando

cun corazón cortés, de contrabando.

   
       (Rioderradeiro)

(Wikipedia)

Desventurada Inés, pola pendente.

(Wikipedia)

  Lindos ollos os seus, que te desnudan,

da desnudez máis doce te revisten;

limpos luceiros que contigo invisten

en amplas claridades. Que te mudan?

  Co don da luz o corazón saúdan

ollos azuis, ollada tan serena;

para o teu mal, bucina de sirena,

bicos a malgastar. Por que te escudan?

 

  Es un galán fantasma, sen mesura,

un galopín, farsante, unha impostura

incapaz de querer graciosamente.

 

  Triunfa a traición en alma decadente

ao volverte a implicar noutra aventura,

desventurada Inés, pola pendente.

    (Rioderradeiro)

Luscofusco..., pavor!: padecemento.

   
  Un corazón que abrolla sen medida,

unha fenda profunda a ceo aberto,

un manancial que é río e que é deserto,

unha estatua de sal trala saída.

  Un axente causal desta ferida,

unha mirada vaga diverxente,

un ente impenetrable indiferente,

unha vestal en mármore esculpida.

  O desamor, iluso namorado,

escarmento da luz en negra cova;

como desangra o sol cando se entoba,

ese teu corazón é desangrado.

  Drama en paixón por falta de alimento;

luscofusco..., pavor!: padecemento.

       (Rioderradeiro)

En mordaza bucal de pervertido.

  

  Pois minte máis que fala, estar calado

sería defraudar a felonía;

se aceptase calar, compensaría

co meu silencio o seu represaliado.

  Pois minte por mentir, vicio iniciado

desde o primeiro alento na porfía;

se aceptase cambiar, despreciaría

ao crápula que leva incorporado.

  Mentireiro maior, algo impoñente,

sapo concho, colmillo de serpente,

se for quen de enmendar un malnacido,

  o hipócrita traidor reconvertido

tornaría o verniz de home decente

en mordaza bucal de pervertido.

     (Rioderradeiro)