sexta-feira, 4 de abril de 2014

Badaladas de papel.


  O ceo, moi de mañá,

anticipa o baptisterio;

sombra chinesa no chan,

repenica o sacristán

por conta do presbiterio.

 

  Quen ignora unha campá,

resistente ao cativerio?

Persegue o meniño, en serio,

cos seus dez dedos da man,

apalparlle o nó ao misterio.


  A maxia foi flor dun día

-sen implicar o cicel-,

recendos de melodía,

solfas de marquetaría,

badaladas de papel.


  Badaladas de papel:

doce notas a pincel,

perfumes de fantasía

perfilando o mediodía,

frontispicio do cartel.

            (Rioderradeiro)



quarta-feira, 2 de abril de 2014

Dun só disparo: Man destra.

    (Foto: Suso Fidalgo da Fonsagrada)

  Verderolo, ben o ves
na rama, fronte á fiestra
do fotógrafo lugués,
reflexionou, pousou pés,
afincou chave maestra
-flauta de pico: un-dous-tres…,
clave de sol á palestra-,
e desfechou sirventés
en perfumado francés,
de concertino de orquestra.

  Premiou Fidalgo, cortés,
dun só disparo: Man destra.

(Rioderradeiro)



    (Suso Fidalgo da Fonsagrada)

quarta-feira, 26 de março de 2014

E cobras ao contado en sepulturas.

    (Chucho Sande)

  En mar maior, nobre nave liberta,
a muradá confía en SANTA ANA;
emprendera derrota, soberana,
coma decote fai cando ela esperta.

  Viste arestora morte a vida humana;
queda a ferida nosa, grande, aberta
admitindo razón que desconcerta
a rutina da noria, tan profana.

  Cántabro azul, que, xeneroso, auguras
premio ao labor de anzois e de almadrabas,
torce timóns, se en PEÑAS non desgravas.

  Cantil astur, detesto estas facturas
de corte criminal, porque te cravas
na rosa do compás de singraduras...

  E cobras alcabala en sepulturas.

  
   (Rioderradeiro)



domingo, 23 de fevereiro de 2014

Tanta ignorancia en portada...


ALBERTO  GRELA  REY.- "Como todos esperábamos, la duquesa de 
Palma traía muy aprendido el papel de su actuación ante el juez. Era
obvio que negaría las acusaciones; se serviría del derecho a poder 
hacerlo..."No sé, no me consta..."

  Tanta ignorancia en portada…
Como é tan lista e tan tonta,
tan espelida e pasmada,
Cris acollera na conta,
coma indixente, a pomada
e, en consecuencia, confronta
unha inocencia probada.

  A infanta fora embarcada…
Beneficiaria da brisa,
das mil preguntas da enquisa
que o maxistrado precisa,
Cris, en LA CAIXA encaixada,
nega ou responde atascada;
correra Iñaqui coa Visa.

 Hai quen se parte a repisa
vendo á duquesa asustada.
  

 (Rioderradeiro)


sexta-feira, 21 de fevereiro de 2014

¡Longa vida ao mensual!



  Acaso sexa cimento,
para argamasa, ben duro;
acaso sexa, no muro,
recalcitrante e sedento
do noso idioma, argumento
para edificio seguro.

  Talvez fecunde o fermento
reconfortante alimento;
talvez floreza o futuro
tan prodixioso e tan puro,
The Muros Times, con/tento,
cumprido un ano, maduro.

  ¡Longa vida ao mensual
de anglicismos liberado!,
¿por que non, rebautizado
recurrindo ao santoral,
de socate, liberado
do pecado orixinal?


  (Rioderradeiro)