Esa goma de borrar;
O Lápiz que a debuxara;
Esa idea temeraria
De suxerir e ocultar;
Esa mordida palabra,
Ese carozo da fala,
No “todos”, quere ensilar
Canto hai de moeda falsa,
De hipocresía e comparsa
No caixón do tributar.
Coa goma de borrar,
Teño de luír as tramas,
As intrigas, as patrañas
-Copas do Mundo a brindar-,
Baixo o bigote e a tostada
Da perruca, da empanada
Que non son quen de aguantar
Nin Acebes, nin Zaplana,
Nin a Axencia Tributaria,
Nin Losantos Talibán.
_____________________
