Que nun convento é pecado.

   

   Foi chegar e desvelarme

do soño mal desprendido,

e, pola inercia impelido

ao punto de rebelarme.

  Foi chegar e decatarme

do tempo xa transcurrido,

un ano máis transferido

a sumar indo a restarme.

  Foi chegar e comprender

que o tempo tiña pasado,

como empurrado, a correr,

francamente desbocado.

  Foi chegar e devecer

-contraditorio querer

de adolescente avanzado-

soño benaventurado…

  onde incluír á muller,

que nun convento é pecado
mortal para o enclaustrado
por culpa de Lucifer.

     (Rioderradeiro)

Aquela infancia tan pura.

  Non se cotiza a cordura;

leo que pechan convento

de san Antonio de Herbón;

a negra sombra murmura:

- quen propulse o argumento

maltrata sen compaixón.

  Por pacto contra natura,

entra en perigo este evento

que nos mantén ilusión

e reforza o corazón,

como atesoura a fartura

de apertas por alimento.

  Xa somos froita madura

a piques de perecer;

que non decline o querer

que, por xuntanzas, perdura:

recordar… , embelecer…

en refectorio aventura.

   Esta irmandade é segura;

consigo leva o volver

á aquela infancia tan pura. 

  (Rioderradeiro)

  

          

A banca Suíza á quebra.

  Avalada pola corte,

de contable e de inquilina

por mor dun ERE -un  recorte-,

váisenos dona Cristina.

  Desimputada ata a morte,

parte infanta cristalina;

confírmado pasaporte,

deixa en Pedralbes propina.

  Desembarcará en Xenebra

coma sufrida inmigrante;

cargando culpa ao mangante,

vivirá na CAIXA en tebra.

  Ao novo ducado en cebra,
se vén, cabaleiro andante,
Urdangarín tan campante,

a Banca Suíza quebra.

¿Foi Guillermo Tell cantante,
e Xan Calvino..., culebra?

        (Rioderradeiro)

Coma un dereito divino.

       (Wikipedia)

     

  Consortes, príncipes, reis

da caverna soberanos;

servos, plebeos…; fulanos

de corte, por coronéis.

  Monarcas de toda a vida,

organigrama empapado,

zume azul polo sobrado

na pel do pobo curtida.

  Que legado ou desatino

lle concede esa coroa?

Quen lla compulsa e lla ecoa,

e acompaña ao sibilino?

  Bébedo en sangue, cretino,

aquel bufón que lla loa

coma un dereito divino.

   (Rioderradeiro)

 (Wikipedia)

O bo vivir en cualquera.

  Non sei se o Papa Francisco,

cando se apea en Brasil,

lle prende a mecha ao redil,

porque lle falla un menisco.

  Ignoro se, en Roma, o fisco

-a curia co seu candil

e o laicado caciquil-

está de “escrache” en aprisco.

  Por no saber, nin sequera

teño tan claro por que

circo romano, abofé,

reparte estopa en quimera;

  ¡triunfe utopía!: eu quixera

esa resposta que ve

o bo vivir en cualquera.

         
(Rioderradeiro)