Con lazos de primavera.

(Wikipedia)
                                               "Cuánto gozo a la flor deja
                                                               preciosamente la abeja".
                                                                  (Jorge Guillén)
               
  
 Como amansar a pantera
perpetradora  de agravios!?;
como amarrarme aos teus labios
con lazos de primavera!?

  Con lazos de primavera,
libre de fardel medoño,
livián nas alas do soño
que anxo do soñar prendera. 

  Que anxo do soñar prendera
adival de nobre abrazo
adestrado en novo trazo
que o corazón aprendera.

  Que o corazón aprendera
a latir máis lealmente,
a sentir máis xentilmente
cando a pulsión desespera:

  Ben amansada a pantera
perpetradora  de agravios;
ben amarrado aos teus labios
con lazos de primavera.

  (Rioderradeiro)


(Wikipedia)

Cataratas!, pastorela,

 

("Elisany Silva, la joven más alta del mundo paseando con su novio...  )

  Dous metros ben empregados
en paisaxe corporal;
os membros coordinados
coa paraxe capital.

  Silva!, que é Silva apelido
florecente -é natural!-,
transplantado e recollido
en bikini -é virxinal!


 Ergueita, coma gacela,
desfila por pasarela
co seu moneco da man ...,

   ben garboso este galán,
riquiño!, grácil doncela,
porque a paixón puxo nela...

  cataratas!, pastorela,
en cantiga de refrán.

  (Rioderradeiro)

CORONAVIRUS -canseira!-

  
  Na trincheira do balcón,
resistente ante epidemia,
pasos pautados, pandemia
purgada en bandoneón.

  De noite, catre a carón
da fiestra, onda soleira;
a destra na faldriqueira,
a zurda na contrición.

    
               **

  Sicario, este camaleón
disfrazado en catarreira,
actúa de tal maneira,
que enfebrece o teu colchón,
que dispara o seu ferrón
sen reparar na fronteira,
no salario, na pensión,
na idade, na condición,
na ceifa, na sementeira,
na meta da túa carreira...

   
  No tocante ao corazón,
reclama a contribución;
CORONAVIRUS -canseira!-
mete man na túa carteira.


               ***


  Na trincheira do balcón,
resistente ante epidemia,
pasos pautados, pandemia
purgada en bandoneón.

  De noite, catre a carón
da fiestra, onda soleira;
a destra na faldriqueira,
a zurda na contrición.
 



                 ****

  O tango, que é fanfarrón,
ofrece máis pulpo á feira.


             (Rioderradeiro)

Ser forma..., e ferramenta.

(Wikipedia, Toulouse-Lautrec)


  Óllame cos teus ollos
de ardorosa pementa; 
ofrenda, eses teus beizos,
deliciosa tormenta.

  Bícame cos teus bicos
saborosos a menta;
convoca a miña boca
á túa, que me alenta.

  Líbrense decontino
da mirada indiscreta;
xúnganse as nosas almas
en xuntanza perpetua.

  Profunda aperta finte
afán que se fomenta:
ser flama fulgurante,
ser forma..., e ferramenta.


  E a beber bebedizos
ateigados de absenta.


  (Rioderradeiro)

Ser de Louro, e parecer...

(Foto de Reyes Benoit)

  Ter por divisa a grandeza
do mar aberto ao solpor,
ler no peito o pundonor
de loureana franqueza.

  Lindo escudo, arco expedito
e as frechas en combustión
apuntando ao corazón
da diana do infinito.

  Ser de Louro, e parecer
en peaña, un privilexio
rebuldante aquel latexo,
feliz a máis non poder.

  Tranquiliño? Algo tatexo
polo temor... de o perder.

  (Rioderradeiro)