sábado, 3 de agosto de 2013

Aquela infancia tan pura.


  Non se cotiza a cordura;
leo que pechan convento
de san Antonio de Herbón;
a negra sombra murmura:
- quen propulse o argumento
maltrata sen compaixón.

  Por pacto contra natura,
entra en perigo este evento
que nos mantén ilusión
e reforza o corazón,
como atesoura a fartura
de apertas por alimento.

  Xa somos froita madura
a piques de perecer;
que non decline o querer
que, por xuntanzas, perdura:
recordar… , embelecer…
en refectorio aventura.

   Esta irmandade é segura;
consigo leva o volver
á aquela infancia tan pura. 


  (Rioderradeiro)

  
          


quinta-feira, 1 de agosto de 2013

A banca Suíza á quebra.



  Avalada pola corte,
de contable e de inquilina
por mor dun ERE -un  recorte-,
váisenos dona Cristina.

  Desimputada ata a morte,
parte infanta cristalina;
confírmado pasaporte,
deixa en Pedralbes propina.

  Desembarcará en Xenebra
coma sufrida inmigrante;
cargando culpa ao mangante,
vivirá na CAIXA en tebra.

  Ao novo ducado en cebra,
se vén, cabaleiro andante,
Urdangarín tan campante,
a Banca Suíza quebra.

¿Foi Guillermo Tell cantante,
e Xan Calvino..., culebra?



        (Rioderradeiro)


quarta-feira, 31 de julho de 2013

Coma un dereito divino.


       (Wikipedia)
     
  Consortes, príncipes, reis
da caverna soberanos;
servos, plebeos…; fulanos
de corte, por coronéis.

  Monarcas de toda a vida,
organigrama empapado,
zume azul polo sobrado
na pel do pobo curtida.

  Que legado ou desatino
lle concede esa coroa?
Quen lla compulsa e lla ecoa,
e acompaña ao sibilino?

  Bébedo en sangue, cretino,
aquel bufón que lla loa
coma un dereito divino.


   (Rioderradeiro)


 (Wikipedia)

terça-feira, 30 de julho de 2013

O bo vivir en cualquera.



  Non sei se o Papa Francisco,
cando se apea en Brasil,
lle prende a mecha ao redil,
porque lle falla un menisco.

  Ignoro se, en Roma, o fisco
-a curia co seu candil
e o laicado caciquil-
está de “escrache” en aprisco.

  Por no saber, nin sequera
teño tan claro por que
circo romano, abofé,
reparte estopa en quimera;

  ¡triunfe utopía!: eu quixera
esa resposta que ve
o bo vivir en cualquera.

         
(Rioderradeiro)


terça-feira, 23 de julho de 2013

Por San Xián de Torea.

  
De pallote ou de espantallo,
de pivote ou sopostallo,
invidente ao parecer,
ignoras quen poida ser,
¿que acredita un papagaio?

  Mariñeiro de adopción,
cego por aburrimento,
tén por bandeira o bastón,
por vela da embarcación,
a dereita en movemento;

  xograr de intriga e compón,
ornamenta sufrimento,
recupera o seu contento
cando lle cae o dobrón
no saco do pensamento.

De pirata a pór marea
en bergantín ou batea,
de moinante no trobar,
marisquea nalgún bar
de San Xián de Torea.
 

        
         
(Rioderradeiro)