CABACEIRA INSTITUCIONALIZADA.

_______________________________________



_____________________________________

Aqueles canteiros sabíanche moi ben o oficio e algo de economía material: Pedra a pedra, coa devoción dos prefesos no gremio. Unha gloria de arte.

__________________________________

PATRIMONIO NACIONAL: Cabaceira de Xoana do Rouco.

POR QUEN VELA ESA CAMPÁ?

O outono,

o outono...!,

cadaleito do verán.

O verán morre no colo

dun novo airiño frescal.

A folla,

a folla..!,

cabelo, que tornou loiro,

humillado polo chan

na floresta e no fondal.

Marusía,

marusía..!,

mareira do mar de fondo,

salseiro de vendaval

pola bocana da ría.

Bruar,
bruar..!,
bruar e choutar do vento,

se ao vento prace choutar

nas comisuras do alento.

Chorar,
chorar..!,

quen chora nesta cantiga

con laios de vela e quilla?

Por quen vela esa campá?

(Rioderradeiro, Vigo, 23/11/08)

bilingüismo polo estrés.

(En plena campaña de apostasía dos eufemistas "biligüistas"...)
_____________







Bordas, Salas, o papel,

No lenzo, careto humano;

No frontispicio do cadro,

Profanas co teu pincel

O sagrado capitel

Onde as galiñas e os galos

Rompen a falar no inglés

Negreirés-compostelano

-Sobra mellor comentario-,

E no vigués aresano

Que practican no Berbés

Transxénicos tertulianos

Na lingua que sae dos pés

Coma do cu medra un grano

Polo curso e polo estrés.



(Vigo, 27/05/08)

________________________________

OS REIS DE MIRANDA.

OS REIS DE MIRANDA.
(No alpendre de “Sales”)

____________________________


Saíu Miranda do fusco
matinar do seu cortello,
no mesto orballo de Lugo,
á procura dos camelos.

- ¡Dádeme esa man, meu Mago!,
quero peaña en Santiago.




¿Que me traerán os Reis
da Cabalgada dos Nenos?
¿Unha unha mociña de lei
ou promoción no CORREO?

-¡Dádeme esa man, meu Mago!,
quero peaña en Santiago.




¡Déixeme, Pousa, pousar
no cartaz dos descontentos
e, coa mesma, sementar
os froitos do meu talento..!

-¡Dádeme esa man, meu Mago!,
quero peaña en Santiago.




Xaneiro rompeu a andar,
e esas respostas a tempo
sonche a peaña do altar
do curral do Santo Acebo.

-¡Dádeme esa man, meu Mago!,
quero peaña en Santiago.




Saíu Mirando do fusco
matinar do seu cortello,
no mesto orballo de Lugo,
á procura dos camelos...

-¡Dádeme esa man, meu Mago!,
quero peaña en Santiago...
todo o ano.



(ManuMar, 6/01/08)


______________________