sexta-feira, 20 de julho de 2012

Foi desangrar corrosivo.

 
  
  Porque estou dentro da espada
que me traspasa a cotío,
son tizona e desafío
na mente desenfundada.

  Porque me recollo en nada
a baleirar no baldío,
nada engado e nada fío,
pois derrameime envaiñada.

  Non gardo porque non vivo,
non vivo porque me embalo,
non son quen de imaxinalo

  No meu haber negativo:
a vida, máis que regalo,
foi desangrar narrativo.

(Rioderradeiro)


quarta-feira, 18 de julho de 2012

Con caspa do “pedigrí”.


Redondillas apestadas
engarabella Clemente
nun corrido impertinente
con palabras apañadas:

  Escoita o vento o teu nome
da boca do sentimento,
baila na brisa argumento,
nun suspirar se consome.

  Non confundan camarón
no canto de pór centola,
langostino en vez de orola,
ameixa por longueirón.

  Que non vos pida perdón
quen roubou do silabario
tres follas do calendario
para escribir: posesión!

  Dinlle caseiro a Ramón
por casar con Micaela,
á irmá del dinlle Candela
porque lle ladra á ración.

  Prohibido á denosiña
conversación co coello,
prohibido no cortello
deitar co gato a galiña.


  Canto me doe este fillo!
A boroa non ma dan,
para unha peza de pan,
moitos ferrados de millo.


Anda o cabalo embridado
recriminando ao xinete:
-Descabalga, Xoanete,
e tourea de contado!


Brando verdor pola braña,
bandeira ao vento bracea;
vicioso quen saborea
o sebo calvo á cucaña.


Desterrado o seu cariño,
relambe descariñado
o corazón despiadado,
venerando o seu corpiño.

  Por unha fecha de viño
cambiase queixo á merenda,
a gorxa del recomenda
abrir gañote ao groliño.


De uniforme de campaña
pasa a vida meditando;
alento vai tributando
devolvendo a mala saña.


Garde esa gaita, Miguel,
que non lla toque Elisenda;
baile a muiñeira Rosenda,
á grileira, Rafael.


O sangue azul do can dela
non o aparenta o papel,
apoia a pulso o pincel,
alporizada a cadela.


Vós de aí e nós de aquí,
xuntos, anque separados,
temos os ollos blindados
con caspa do “pedigrí”.

(Rioderradeiro)


segunda-feira, 16 de julho de 2012

Home-de-Pedra é ghallardo.



(Home-de-Pedra)

Campante o da estampa gharda
Debaixo do seu sombreiro
Clave de fa, porque farda
De ghalano en ghaliñeiro.
Non toca a ghaita ao ghaiteiro
No papel que ten por dardo,
Non apunta en artilleiro
Con boca de salabardo
Un cantar de mariñeiro;
Saca un refrán regheifeiro,
Faldriqueira de resghardo,
Bordando pinchacarneiro:
Unxido por un salseiro,
Home-de-Pedra é ghallardo.


(Rioderradeiro)



(Home-de-Pedra)

domingo, 15 de julho de 2012

Principesca catadura.






  










  Danza ditosa na rama
presurosa a por a lúa,
repousa pé, non recúa,
recargando pentagrama.

  Sabe a princesa da trama
canto en solfeo está escrito;
o recato con sofrito
propende polo programa.

  Se por fortuna alcanzara
inocencia ben segura,
diría que en sinecura…
a conciencia ben lavara.

 Disfrute pasta: empastara
principesca catadura.

(Rioderradeiro)




















sábado, 14 de julho de 2012

No pombal: sé Rei nun cesto.


  Puideses, necio, aprender
a discordar con cordura
a a concordar na loucura
senrazóns de apetecer.

  Non te acompañe o manter
por mandato a compostura,
permita a vida aventura
de vivir, non convencer.

De que che serve inventar,
labrar mil veces o mar,
confundir na mente presto
os pesadelos co resto..,

  Se existir é resistir,
conspirar e sobornar,
converter contexto en xesto,
facer da vela elixir...?


 Deixa, Ulises, de sufrir
no pombal: sé Rei nun cesto...

  

(Rioderradeiro)