Non gratifica o PePé.

(A foto é de Bernardo Sestayo)
O sonetiño está adicado a PPrometeo que dimitiu da súa misión histórica -¡miúda desgraza para Muros- por "motivos persoais", segundo a Voz de Galicia, en páx. local de onte, 12/04/2014, antevéspera da proclamación da 2ª República.                                                     

  Ía tan gallardo e serio

polo ronsel da derrota;

cabalgaba na gaivota,

maxistral no ministerio.

  Canto de cisne, ilusoria

enfiou xogada a bota;

terco o partido, a pelota

cambiou de pé, fin da historia.

  Son tantos anos de loita

detrás do alpiste da troita,

blindando soño con fe;

  por tanto talo no pé,

entre piratas, á escoita,

non gratifica o PePé.

  ¿Resta "haber" na "Caixa Be"?,

¿entrará o deber en coita?;
rexistra o contable: ¡méee..!

       (Rioderradeiro)

...e subasta solideo / coma se estiveses cego..

  Manolo!, santo chapeo

enriba desa cachola;

colga sotana e estola;

tíralle lustre aos solfeo.

  Desenfunda pianola;

dalle ao curato un meneo

desde a Cerca á Pirriola,

e subasta solideo. 

  Desata de présa ao crego
do clerical concordato
e rescinde ese contrato
indefinido, e vilego.

  Pensa que desnudas ego;
mira por dentro o retrato,
coma se estiveses cego.

  (Rioderradeiro)

Ceibo os meus versos de caza.

(Wikipedia)

  Se o subconsciente me abrasa,

abro comportas da casa,

a babor, por estribor,

por contumacia da dor,

na procura de lector,

ceibo os meus versos, de caza…

 

  Alzo  estrofas sen pudor,

en consoante ameaza;

desarmo tabús na praza;

brindo baladas de amor

calzadas con calazador;

pois son prolífico autor,

perpetro en arte menor

tribulacións da mordaza;

da musa que me embaraza,

paro bolas de alcanfor

que, nun vestiario, é valor;

levo polilla á desgraza;

como alicerce e carnaza,

repercuto a mesma baza…

  Se o subconsciente  me abrasa,

abro as comportas da casa

a babor, por estribor,

por contumacia da dor,

na procura de lector;

ceibo os meus versos, de caza.

 (Rioderradeiro)

 (Wikipedia)

Coma calquera mortal.

 (Wikipedia, )

  En pecado concebida,

penosa…, e satisfactoria,

copia dun disco a memoria

programador doutra vida?

  O poeta á despedida,

desnudo o corpo na euforia,

transcendeulle escapatoria,

ponte de prata á partida.

  Polo ollo da fechadura

de fachendoso portal

ollou, se cadra, a postal

dunha existencia máis pura.

  Reservou candidatura,

praza en corte celestial,

en balneario eternal,

polo IMSERSO a cobertura

(Rioderradeiro)



(Wikipedia)

Badaladas de papel.

  O ceo, moi de mañá,

anticipa o baptisterio;

sombra chinesa no chan,

repenica o sacristán

por conta do presbiterio.

 

  Quen ignora unha campá,

resistente ao cativerio?

Persegue o meniño, en serio,

cos seus dez dedos da man,

apalparlle o nó ao misterio.

  A maxia foi flor dun día

-sen implicar o cicel-,

recendos de melodía,

solfas de marquetaría,

badaladas de papel.

  Badaladas de papel:

doce notas a pincel,

perfumes de fantasía

perfilando o mediodía,

frontispicio do cartel.

            (Rioderradeiro)