Adobados en saliva.

 Manuel Mayo Priegue.- " ¡Que pais!, para facer unha obra pública medianamente 
ben hai que facela tres veces, e pagala catro."

  O Conselleiro en chaleco,

Rexedora reflexiva

baixo paraugas; sen iva,

tantas promesas en seco
multiplicadas por eco,

adobadas en saliva.

(Rioderradeiro)

Do imaxinario amatorio.

(Escultura de Auguste Rodin, en la Ny Carlsberg Glyptotek)

  
  Son soños de mocidade

impresos, tras dura escolla,

nun libro de duna e folla

partido pola metade?

  Que bico mellor pintado,

para apurar apetito,

sobre outros beizos cabrito

a pé de boca plantado?

  Franco festín, perentorio,

conforme escultor propuxo,

contorsionista de buxo

debruza no promisorio:

  Entrarlle a saco ao aturuxo

do imaxinario amatorio.

  (Rioderradeiro)

Despecha a porta pechada.

 
  Ceibos, coma figo aberto,

os labios en labarada;

o bico bravo, liberto,

verque, volcán descuberto,

despecha a porta pechada.

   (Rioderradeiro)

¡que ben se expresa cos pés..!

  Tén un amigo finés,

outro sudamericano;

co primeiro fala inglés,

co segundo sudanés

e tamén sudafricano;

parlamenta en occitano

trufado de portugués

cun esmolante maltés

primo dun napolitano;

¡que ben se expresa cos pés

en divino “castellano”…

galiciano!

  El reserva o seu chinés

para o norteamericano.

(Rioderradeiro)

Devólvelle o seu papel,

(http://lapollaenverso.blogspot.com.es/)

 Se subastas esa polla
de verso abrupto, algo solto,
-que un fondo abutre a recolla!-,
queda o poema revolto
como caída de folla.

  Non auguro comprador
para cigarro, ou ladilla;
quizais asilo en boquilla
dun adicto fumador
pendente dunha "colilla".

  Retira xa o teu cartel;
por favor, recapacita;
pensa que o SE VENDE irrita;

  devólvelle o seu papel
de consumar sen cuartel
á polla, que o necesita.

   (Rioderradeiro)