ENTRE O SER E O PARECER.

Non che é o Xitano carneiro


Nin Nerón seu cabaleiro,


Non che é Lápiz mal pincel,


Nin che é Lelo un lareteiro,


Non che é Luis tecedeiro


De “tejerianos” corsés


Nin o Miranda, en clichés,


Alpinista de cortello;


Porque nunca puido obter


O dereito co revés


Bo noivado ou casamento.




Sonche persoas de xeito,



A salvación do mal pleito


Entre o ser e o parecer.


 
    (Rioderradeiro)

POR SALVAR A CORTESÍA.

Sacas mal lustre ao bigote

Co teu mal xenio, Valquiria,

Ao desterrar o capete,

Chicuelinas de estrambote,

Para llo endosar na sima.



Por salvar a cortesía,

¿Quen sabe se ao tal rillote

Lle fai gracia a picardía,

Se o pan de millo que come

Llo recomenda a barriga?

___________________

MÁIS ALÁ DO NECESARIO.

________________________
Dous fungos de rechupete

Onda as follas do carballo;

Emparellado dobrete,

Dous corazóns -Pili e PePe-,

Pola frecha profanados,

Transgredidos, trastornados

De orxiástico quererse

Fóra do recomendado...


Quen non pecou de “indecente”

Nunca tivo poucos anos.
____________

MÁSTER EN CASTRACIÓNS.

___________________________
Neste alpendre moralista

Sentan cátedra de alfoz

O seudo-LápizFeroz,

O Miranda “voyerista”,

O Impertinente alquimista,

Pasando polo OTTimista

Cos dous tés de tontarrón»,

O Xitano de Nerón…



Por prendas - porque son bos-,

Aceptemos os sermóns

Do bo pensar de analistas

Con máster en castracións,

Nas castracións de alpinistas.

CO BOLERO DE RAVEL.

_______________________

Por simple regra de tres,

O mapa do Zapatero

Deseñouno lapicero

-Encerella a solidez-

Nun cartaz do Corte Inglés;

Pendurouno do revés

-¡Malpocado financeiro!-

Do mastro daquel veleiro

Ancorado no Berbés:

¡Meu coitado carabel,

Ninguén te quixo acoller..!



SALAS, con vento mareiro,

-O mar tampouco ten fe-:

Afogouno nun regueiro

Co bolero de Ravel.