Narciso gorenta en LAGO.

BAÑO de sangue teimudo

Espalla en papel de pago;

Linaxe, casal de escudo,

Narciso gorenta en LAGO.

(Rioderradeiro)

Ser de cabo a rabo pesco.

  Tráelle ao vilego ao fresco

levar por mote ese alcume,

que por muradán asume

ser de cabo a rabo pesco.

  Pesco, tal vez pintoresco

-esta palabra ten lume-,

quen,  incendiario,  presume

de tal papel principesco.

  Vello, mozo, ou raparigo,

o patricio incontinente

leva un leal prominente

da humanitaria consigo.

  Peneira en baruto o trigo,

moi nobre, tan convincente
en clave funil de embigo...,

  en clave funil de embigo

do consciente e subconsciente.

 (Rioderradeiro)

Salta do copo un farol,

 “Un dos sucesos mais asombrosos que podo lembrar na miña dilatada vida como mariñeiro, é o caso "do farol do Diaño" (aceso nas profundidades).

Foi tan grande o desconcerto e a conmoción que xerou entre os meus tripulantes e un servidor mesmo , que decidimos non contarllo a ninguén ao chegar a porto, pois temíamos que nos tomasen por ilusos ou por mentiráns…” (,Manuel M. Caamaño, Chuvasco)

  Segundo lance do día,

salta do copo un farol,

Manolo, aceso en formol,

que desata algarabía.

  Recargada en caracol,

a luz caudal que avalía

impaciente transcribía

Chuvasco nun cartafol.

  Arestora, en regalía,

devolta ao mar plusvalía

das cabanas do solpor,

  No areal pousa a marea

peza do pecio en morea,

por desgraza, a descompor,

  Que endexamais alumea.

          (Rioderradeiro)

Canto misterio hai no gato!

  Canto misterio hai no gato!,

como esculca cara a dentro!,

como imaxina epicentro 

do tobo, papando o rato!

  Gasta o galán galanura,

lindo porte en movemento;

gatea por pavimento

da parra, borda verdura.

  Para onde vas ti, ladino?;

por que te sigo, embobado?;

quen te chamou?; que bocado

ha depararte o destino?

  Canto segredo, felino,

gardas na mente enfiado, 

abofé, aferrollado..!;

que ao santo faino asasino

               (Rioderradeiro)

E que envilece sentidos.

  

  A boca escraviza aos homes:
cega, avaría individuos,
encadea aos oprimidos;

a corrupción ten mil nomes…

  Ten milleiros de pronomes,
multiplica os apelidos,
subdivide arrepentidos,

tómelos por onde os tomes…

  Para o favor preferidos,

eis refrendar malparidos,

eis refrear reprimidos...:

  Un mendigar canto comes,

un maltragar que consomes,

e que envilece os sentidos.

      (Rioderradeiro)