terça-feira, 2 de dezembro de 2008
O TREN SEMPRE FOI DE ESQUERDAS.
As obras que o Nero espalla
Sonche as de misericordia:
Escribidor con borralla,
Procurando a desmemoria
Por encargo de Pandora,
A cotío, pluriemprego,
A treu, cantares de cego
Recita, canta, embebeda
Coa gracia virtual
Dun copista orixinal
Folclórico "a la Gallega"
Que ignora por que ela vai
Pola vida de Porteña.
Por esa espiña dorsal
Da Galiza milagreira,
Sempre a dereita a frear,
E en vez de correr, gatea
O TREN que habemos gañar
Sobre a opresión da ralea.
Xa aquel Curros liberal
O plasmara no poema…
SALASFEROCIANO EN PIPA.
HUMOR DE TRILOBITE.
Oficiar coma carneiro,
Ser mascota de palleiro,
Ser un mastín paspallán,
Ser nas portas cancerbeiro,
Ser nas capelas faldeiro,
Ser nas Salas gañapán,
Ser nas viñetas mal cheiro,
Ser nas vinganzas rapaz,
Ser en todo pouca cousa,
Ser en nada orixinal,
Un ente, ser unha lousa:
El é moi quen de enlousar,
De trilobite, nas portas.
¿Ú-lo humor que o Lápiz fai?
COMO REZA O MANUAL.
INOPIA, máis que palabra
Entre Francia e Portugal,
Vén sendo pro mestreSalas
Entelequia talismán:
Ollomol, linguado ao forno,
Que lle presta o Guadiana
No fluído intestinal
Cando o vocablo desdouro,
No canto dun adival,
Sobre o pelexo do touro,
Pon refugallo imperial
E non na Caixa de Aforros
Os máis prezados tesouros,
Como reza o manual.
Mirando cos pés de plomo,
Este peixe cheira á ASnar.
con plumas de sumidoiro.
Subscrever:
Mensagens (Atom)